Zijn luxe-aandelen een belegging waard?

Na een decennium van glans en groei is de liefde van beleggers voor de luxesector wat getemperd. Zijn Hermès, LVMH en co daardoor weer redelijk geprijsd – of blijft luxe duur?

Luxe-aandelen legden het afgelopen decennium een indrukwekkend parcours af. De koersen van bedrijven als LVMH en Hermès stegen honderden procenten, mede dankzij de explosieve vraag uit Azië en de VS. Beide luxehuizen staan vandaag zelfs in de top 5 van Europa’s meest waardevolle bedrijven (bron).

Toch is het enthousiasme voor de sector de jongste tijd wat bekoeld. Na jaren van onstuitbare opmars kenden verschillende luxe-aandelen een terugval. Zo zag LVMH – ’s werelds grootste luxeconcern – zijn aandelenkoers sinds de piek in 2023 met ruim 30% dalen (bron). Bovendien noteert de luxesector volgens UBS momenteel op het laagste waarderingsniveau in 15 jaar ten opzichte van de bredere aandelenmarkt (bron).

De recente dip heeft opportuniteiten gecreëerd voor wie altijd al in luxe wilde beleggen maar werd afgeschrikt door het prijskaartje. Bedenk wel dat ‘redelijk geprijsd’ nog altijd niet hetzelfde is als ‘spotgoedkoop’. Vele luxe-aandelen verhandelen nog steeds tegen forse multiples. Dit betekent dat de bedrijven hun groeiverhaal moeten waarmaken om die waarderingen te verantwoorden.

De motor: groeiende welvaart wereldwijd

De groeivooruitzichten voor luxe-aandelen blijven sowieso aantrekkelijk. Wereldwijd toenemende welvaart zorgt voor een gestaag groeiende afzetmarkt onder vermogende consumenten. Vooral uit Azië kwam het voorbije decennium een ongeziene vraag naar luxegoederen. Naar schatting 25% van de wereldwijde luxe-uitgaven is te danken aan Chinese consumenten (bron). Het aantal vermogenden stijgt er pijlsnel: in 2024 kwamen er in China 141.000 nieuwe dollarmiljonairs bij (bron).

Ook in de VS blijft de groep gefortuneerden groeien, met bijna 24 miljoen miljonairs in totaal en de verwachting dat er tegen 2029 nog eens 5 miljoen bijkomen (bron). Dit is relevant, want luxe-uitgaven volgen eerder de groei van het vermogen dan van het bbp: hoe meer nieuwe vermogenden, hoe groter de potentiële vraag. Ook nieuwe markten – denk aan het Midden-Oosten en op langere termijn misschien India – kunnen de vraag aanzwengelen.

Een ander positief punt is dat luxehuizen doorgaans aanzienlijke prijszettingsmacht hebben. Velen kunnen jaarlijks de prijzen van hun tassen, juwelen en kleding optrekken zonder noodzakelijk hun cliënteel kwijt te spelen (al zijn er ook grenzen, zie verder). Daarnaast investeren luxeconcerns de jongste jaren in nieuwe segmenten (bijv LVMH dat met de overname van Tiffany & Co. de stap naar juwelen zette) en in digitale kanalen. Ondanks hun exclusieve imago hebben luxehuizen geleerd om online aanwezig te zijn en jonge klanten via sociale media te bespelen, zonder hun aura van exclusiviteit te verliezen.

Concurrentie van tweedehands

De positieve perspectieven nemen niet weg dat luxe-aandelen ook met uitdagingen kampen. Zo is er een groeiende online tweedehandsmarkt met platforms als The RealReal en Vestiaire Collective.

Waar consumenten vroeger hun kast opruimden, een handtas verkochten en met dat geld naar de boetiek trokken voor een nieuw model, gebeurt dat nu minder. Steeds meer kopers ruilen hun luxe-items in om… opnieuw tweedehands te kopen. Dat haalt geld weg uit de primaire markt en zet luxehuizen in een vreemde positie: ze concurreren niet alleen met elkaar, maar ook met de voorraad Prada-jurken, Chanel-vesten en Louis Vuitton-tassen die al in kleerkasten hangen.

Volgens Bain was de tweedehands luxemarkt in 2024 goed voor zo’n 56 miljard dollar – bijna drie keer zoveel als tien jaar geleden. Dat is ongeveer even groot als de totale omzet die luxemerken wereldwijd via warenhuizen realiseren (bron). Niet min.

Andere uitdagingen

Ten tweede is de afhankelijkheid van China een grote uitdaging. De Chinese markt kende jaren van enorme groei, maar in 2024 viel de verkoop van luxegoederen terug met naar schatting 18-20% (bron). De Chinese consument heeft momenteel minder vertrouwen, mee door perikelen in de vastgoedsector. Hoewel analisten verwachten dat de Chinese luxemarkt na 2025 weer zal groeien (bron), is het duidelijk dat het tijdperk van dubbele groeicijfers in China wellicht voorbij is. Tot slot speelt Chinese concurrentie: terwijl Westerse merken nu nog de voorkeur genieten, ontwikkelen Chinese high-end merken zich snel.

Een derde structurele uitdaging is het balanceren van exclusiviteit, groei en prijs. Volgens consultancybureau McKinsey kwam tussen 2019 en 2023 zo'n 80% van de marktgroei uit prijsverhogingen (bron). De vraag is hoeveel rek er nog is. De middenklasse klant die misschien spaart voor een designertas denkt twee keer na wanneer de prijzen verhogen. En hoewel vaak wordt gezegd dat de superrijken blijven kopen ongeacht de conjunctuur, tonen eerdere crisissen aan dat luxebestedingen wel degelijk kunnen dalen als er zwaar weer opsteekt. Ook hier is blijft natuurlijk nog een verschil tussen de absolute topluxemerken (Hermès, Ferrari) die bewust schaarste inbouwen en de 'gewone' luxemerken die in moeilijke tijden minder prijszettingsmacht hebben.

Andere risico’s zijn minder evident. Veel luxehuizen zijn Europees terwijl een groot deel van hun omzet uit andere markten komt. Valutaschommelingen kunnen winsten positief of negatief beïnvloeden. Regulering en handelstarieven vormen ook een risico. Ten slotte: luxe is ook mode en smaak. Een merk kan van de ene op de andere collectie uit de gratie vallen.

Welke luxebedrijven noteren op de beurs?

De luxesector is breed – van haute couture en horloges tot champagne en sportwagens – en niet elke speler is van hetzelfde kaliber. Voor beleggers is het zinvol om te kijken naar winstgevendheid, positionering en waardering. Enkele belangrijke spelers:

• Hermès wordt vaak gezien als het kroonjuweel onder de luxe-aandelen. Het Franse huis, bekend van de Birkin- en Kelly-tassen, heeft een ongeëvenaarde cultstatus. Dit vertaalt zich in uitzonderlijke financiële cijfers. In de eerste helft van 2025 wist Hermès zelfs zijn omzet nog met 8-9% te verhogen ondanks de sectorzwakte (bron). Keerzijde: dit kwaliteitshuis is peperduur op de beurs. De koers-winstverhouding op basis van de verwachte winst voor de komende 12 maanden (de zogenaamde forward price-to-earnings ratio of Forward P/E) bedraagt 42,5 (situatie 10 november 2025). Dit cijfer is gebaseerd op analistenverwachtingen en vormt geen waterdichte voorspeller van toekomstige prestaties.
• LVMH (Louis Vuitton Moët Hennessy) is ’s werelds grootste luxeconcern met meer dan 70 merken variërend van mode (Louis Vuitton, Fendi) en dranken (Moët & Chandon, Hennessy) tot juwelen (Bulgari, Tiffany) en cosmetica (Sephora). Die diversificatie geeft LVMH een zekere stabiliteit – zwakkere prestaties in de ene divisie worden vaak gecompenseerd door sterkte elders. De keerzijde is dat LVMH marges heeft die onder die van pure luxe-iconen liggen. Na de koersdaling sinds 2024 vinden veel analisten het aandeel ondergewaardeerd. De familie Arnault (grootaandeelhouder) kocht in 2025 voor meer dan 1 miljard USD aan LVMH-aandelen tijdens de dip, een teken van vertrouwen (bron). De koers-winstverhouding voor de komende 12 maanden (Forward P/E) bedraagt 27 (situatie 10 november 2025).
• Kering, het Franse moederbedrijf van Gucci, Saint Laurent, Bottega Veneta en Balenciaga, beleefde de afgelopen jaren een achtbaanrit. In het vorige decennium was Kering een supernova dankzij Gucci’s enorme succes. Maar sinds enkele jaren is de glans van Gucci getaand. Kering’s winstgevendheid is daardoor hard teruggevallen. Dit maakt Kering misschien wel het meest speculatieve grote luxe-aandeel. De koers-winstverhouding voor de komende 12 maanden (Forward P/E) bedraagt 34,8 (situatie 10 november 2025).
• Richemont is een Zwitserse gigant bekend van Cartier (juwelen), Vacheron Constantin, Jaeger-LeCoultre (horloges) en ook modemerken als Chloé. Richemont is vooral sterk in ‘hard luxury’: juwelen en horloges, categorieën die in 2024 zwaar te lijden hadden onder Chinese vraagzwakte. Toch wist Richemont over het gebroken boekjaar een bescheiden groei van ongeveer 6% te boeken dankzij goede prestaties in de VS en Europa (bron). De koers-winstverhouding voor de komende 12 maanden (Forward P/E) bedraagt 28,7 (situatie 10 november 2025).

Andere beursgenoteerde luxebedrijven zijn onder meer Brunello Cucinelli, Burberry, Moncler, Swatch, Prada, Hugo Boss, Estée Lauder, Ferrari en Porsche AG.

Hoe beleggen in de luxesector?

Dat kan grofweg op twee manieren: via individuele aandelen van luxeconcerns, of via een mandje van luxebedrijven – doorgaans in de vorm van een ETF. Beide benaderingen hebben voor- en nadelen.

• Individuele aandelen. Als u vertrouwen heeft in een specifiek bedrijf, dan kan stock picking lonend zijn. Succesvol beleggen in individuele luxe-aandelen vergt echter inzicht in de markt en de kracht van het merk. De kunst is dus de winnaars te identificeren; geen eenvoudige taak want een individuele naam is gevoeliger voor tegenvallers.
• ETF’s. Voor wie wél wil meegenieten van de luxe-trend, maar niet alle eieren in één mand wil leggen, zijn er gespecialiseerde indextrackers. Zo bestaan er ETF’s met een mix van modemerken, luxe-autobouwers, horloge- en juwelenmakers, cosmetica en premium diensten. Zo’n ETF geeft u in één klap spreiding over alle grote spelers.

Een alternatief voor sector-ETF’s is beleggen via bredere consumenten-ETF’s of fondsen. Deze kunnen ook luxebedrijven bevatten, maar hebben er doorgaans ook allerlei andere consumentenaandelen bij (van fastfoodketens tot e-commerce).

Raadpleeg vóór u belegt de belangrijkste kenmerken en risico’s van financiële instrumenten.

Beleggen in de luxesector?

• Log in op Keytradebank.be op uw laptop of desktop
• Klik bovenaan in het zoekvenster op Geavanceerd
• Zoek op de term luxury of de naam van het aandeel waarin u wil beleggen